Super Hexagon

Terry Cavanagh's minimalistische actiespel Super zeshoek neemt je mee door de sensatie van snel veranderende geometrische vormen. Je moet je verbergen voor aankomende muren en zo lang mogelijk overleven. De game is strak, de muziek is dynamisch en de moeilijkheid wordt snel verhoogd, die zal worden getest op uw reactievermogen en ruimtelijke perceptie. ### Super zeshoek: een puzzelmeesterwerk voor hardcore spelers

Super Hexagon is een van de weinige ogenschijnlijk eenvoudige maar extreem uitdagende en verslavende puzzelspellen. Het ontving een hoge score van 9/10 en wordt geprezen als een meesterwerk op het gebied van puzzelspellen. Deze game is niet alleen voor entertainment, maar een serieuze uitdaging voor hardcore spelers.

Een pijnlijke verslavende ervaring

De charme van "Super Hexagon" ligt niet alleen in zijn verslavende aard, maar ook in de "pijn" die het met zich meebrengt. De gameplay lijkt misschien eenvoudig - overloop door polygonen - maar het kan je frustreren. Om deze ontembare geometrische figuren perfect te beheersen, bleken een ontmoedigende uitdaging te zijn. Iemand vroeg of dit spel gewoon ontspannende entertainment was, en mijn antwoord was een luide "nee". Het vereist vaardigheid, concentratie en test je gezond verstand op stressvolle momenten.

Conquereer de steile super zeshoek

In het spel zal de speler een tactiele dans met lot hebben, met behulp van de knoppen op de mobiele telefoonsimulator om een ​​driehoekige geest te begeleiden door het ingewikkelde doolhof van prismatische obstakels. Terwijl je manipuleert, begint de muur innerlijk genadeloos te duwen en uiteindelijk in een smalle ontsnappingsroute te krimpen. Het doel is om je driehoek vakkundig te manipuleren, ervoor te zorgen dat het niet tegen de drukranden wrijft en smallere gaten mist.

De initiële niveaus geven je een vals gevoel van veiligheid; er zijn weinig muren, langzame beweging, de omtrek van de driehoek is duidelijk zichtbaar op de achtergrond en de reactie op commando's lijkt intuïtief. Deze kalmte is echter van korte duur. Naarmate het spel vordert, vermenigvuldigde de complexiteit van de muren, werden hun bewegingen zo snel als een wervelwind, hun krimpende snelheid nam toe en alles ontvouwde zich op een gekke manier. Tenzij je je snel aanpast aan de gamemechanica, de master vaardigheden nauwkeurig controleren en je perceptie verbeteren om elke nuance op het scherm vast te leggen, zul je snel merken dat je wordt overtroffen, verloren en niet zeker wat je moet doen - "het einde van het spel" Zal op u wachten als een vreselijk einde van uw fout.

Niveaus met altijd opgeheleide moeilijkheid