Dit uitgebreide interview met Andrew Hulshult, een prominente componist van videogames, gaat dieper in op zijn carrière, creatieve proces en apparatuur. Het gesprek gaat over zijn werk aan verschillende titels, waaronder Rise of the Triad 2013, Bombshell, Nightmare Reaper, Prodeus, Te midden van het kwaad en het DOOM Eeuwige DLC.
Hulshult bespreekt de uitdagingen en misvattingen rond videogamemuziek, waarbij hij het belang benadrukt van het respecteren van bronmateriaal en tegelijkertijd het injecteren van een persoonlijke stijl. Hij beschrijft zijn evolutie als muzikant en benadrukt de leercurve van het navigeren door sectorcontracten en het managen van verwachtingen. Het interview gaat ook in op zijn ervaringen met specifieke games, waarbij zijn creatieve keuzes en de emotionele context rond een deel van zijn werk worden onderzocht, zoals de Amid Evil DLC, gecomponeerd tijdens een noodsituatie in het gezin.
De discussie strekt zich uit tot zijn uitrusting, waaronder zijn favoriete gitaren (Caparison Dellinger 7 en Brocken 8), pickups (Seymour Duncan), snaarmeters, versterkers (Neural DSP Quad Cortex met Engel-kasten) en effectpedalen. Hij deelt anekdotes over zijn samenwerkingen met ontwikkelaars, de unieke uitdagingen van het componeren voor film (zoals te zien in zijn werk aan Iron Lung), en zijn benadering van het creëren van dynamische soundtracks die naadloos integreren met de gameplay. Het interview verkent ook zijn vroege werk met chiptune-muziek (Dusk 82) en zijn gedachten over het remasteren van oudere soundtracks.
Een aanzienlijk deel richt zich op zijn betrokkenheid bij de DOOM-franchise, met name het IDKFA-project en zijn bijdragen aan de DOOM Eternal DLC. Hulshult reflecteert op het onverwachte succes van IDKFA, de uiteindelijke officiële erkenning ervan door id Software, en het samenwerkingsproces bij het creëren van de DOOM Eternal DLC-muziek, waarbij hij zijn relatie met David Levy en Chad Mossholder benadrukt . Hij bespreekt de populariteit van "Blood Swamps" en de complexiteit rond de legale beschikbaarheid ervan.
Het interview eindigt met Hulshult die zijn favoriete bands (Gojira, Metallica en Jesper Kyd), zijn gedachten over de evolutie van Metallica's muziek, een geliefd muziekmemorabilia en zijn favoriete koffie (cold brew, zwart) deelt. Hij speculeert ook over droomprojecten, waarbij hij interesse toont in componeren voor een mogelijke Duke Nukem-revival of Minecraft, en voor films als Man on Fire of American Gangster.
Dit uitgebreide interview biedt een fascinerende blik in de wereld van het componeren van videogamemuziek, waarbij het creatieve proces, de technische expertise en persoonlijke ervaringen worden onthuld die het kenmerkende geluid van Andrew Hulshult bepalen.